Wherigo

Wat voor iets is dat nu weer? Een wherigo, ik had er nog nooit van gehoord en jullie waarschijnlijk ook niet.. Sinds vorige week zaterdag weet ik het wel, want toen mocht ik mee met Koen en Ellen. Die hadden met Toni afgesproken om er eentje te zoeken in Wuustwezel.

We gingen met de bus naar Wuustwezel, dus heb ik maar even snel op het bord gekeken hoe laat die kwam. Koen ging op een goede plaats zitten, zodat ik goed kon buitenkijken.. soms denkt die aan mij hoor.

Toni was er al toen we aankwamen, dus konden we snel aan de wherigo beginnen. Daar heb je een speciale gps voor nodig die dat kan zoals die van Ellen. Het zijn een soort verhaaltjes met opdrachten waarvoor je naar een bepaalde plaats moet wandelen.

Toni en Ellen waren precies gelijk een kieken zonder kop heen en weer aan het lopen. Ze moesten Roodkapje, de Wolf en een mand met brood overbrengen, maar dat was moeilijker dan eerst gedacht..

Zelf heb ik met Koen zo een rondje overgeslagen zodat ik een beetje kon drinken en dus ook een beetje kwijlen terwijl ik keek waar ze bleven..

Toni en Ellen waren duidelijk nog aan het kijken wat de gps zei dat ze moesten doen. Roodkapje had het brood opgegeten en nu moesten ze nog wat meer over en weer..

Gelukkig vonden we iets later heel vlot de cache, want een wherigo is ook een soort van geocache. Het was uiteindelijk maar een korte wandeling waarna ze beslisten om met de fiets nog enkele geocaches te zoeken en terwijl mocht ik even bij de papa en mama van Ellen uitrusten.

Toni had nog een klein hondje bij, zie je het staan bij mijn pootje? Dat hondje heeft net zoals ik een pagina op geocaching.com. Binnenkort gaat hij wel verder op pad..